czwartek, 28 lipca 2011

Wybór Pupila dla naszej Pociechy

W życiu każdego dziecka przychodzi moment gdy z zazdrością patrzą na zwierzątka swoich kolegów i błagalnym wzrokiem proszą rodziców o pupila , dla niektórych nie ważne czy to będzie pies, kot, chomik czy papuga.Lepszą sytuacje mają  rodzice zdecydowanych dzieci, wiedzą o czym marzy ich pociecha(dlatego lepiej unikać prezentów zwierzątek) Jednak nie zależnie od gatunku pupila rodzicom ciężko zdecydować się na taka decyzje , ponieważ są przekonani ze cały obowiązek opieki nad nowym członkiem rodziny spadnie właśnie na nich.Przy wyborze zwierzątka należy bardzo dobrze się zastanowić  i być pewnym swojej decyzji, ponieważ jest to często decyzja na kilka lat.Należy pamiętać ze przed dokonaniem decyzji o kupnie jakiegoś pupila należy porozmawiać z dziećmi, ustalić ich obowiązki wyjaśnić ze zwierzątko  to nie tylko zabawka.W rankingach na najchętniej kupowane zwierzątko domowe przeważają psy.
Najlepsze rasy psów dla dzieci
Większość dzieci marzy by mieć psa i choć wiadomo, że najprawdopodobniej opieka nad nim będzie naszym dodatkowym obowiązkiem, wielu z nas decyduje się na zakup pupila dla naszej pociechy. Oczywiście nie wszystkie rasy psów są równie odporne na niesforne zachowania naszego dziecka i z równym upodobaniem zgadzają się na wszelakie zabawy, ciągnięcie za ogon, hałas i rwetes związany z aktywnością naszej pociechy. Dlatego należy się zastanowić, jaką rasę psa wybrać by był on przede wszystkim łagodnym, spokojnym, cierpliwym i bezpiecznym przyjacielem dla naszego dziecka. Oczywiście nie możemy w 100 % wykluczyć agresywnych zachowań psa szczególnie, gdy jest on poddawany przez nasze dziecko wielu próbom cierpliwości, jednak musimy pamiętać o tym, że trzeba nie tylko przyzwyczaić psa do obecności dziecka, ale również wytłumaczyć naszemu dziecku, że nie wolno szarpać, bić, kopać i robić rzeczy, które mogłyby psa skrzywdzić lub przestraszyć.
Istnieje wiele ras, które mogą stać się wymarzonym przyjacielem naszego dziecka. Do tej grupy zalicza się Labrador Retrivery - łagodne, cierpliwe, inteligentne, generalnie nie agresywne. Labradory uwielbiają się bawić, mają radosne i spokojne usposobienie, dlatego będą doskonałymi kompanami zabawy naszych pociech. Dodatkową zaletą jest to, że Labradory akceptują innych zwierzęcych domowników, więc trzymanie w jednym domu psa i kota, czy też królika nie powinno być problemem i przyczyną domowych wojen. Oczywiście Labrador najlepiej czułby się w domku z ogródkiem, ponieważ tylko aktywny tryb życia pozwoli mu dożyć późnej starości. Podobnie jest w przypadku Golden Retriverów. Są łagodne, wesołe, lubią zabawę i łatwo się uczą nowych rzeczy, a przede wszystkim są niezwykle cierpliwe, towarzyskie i opiekuńcze. Nie lubią zostawać długo same, dlatego mamy jak w banku, że na krok nie odstąpią nas i naszego malucha. Kolejną rasą, pomimo, że dosyć szczekliwą jest Beagiel. Doskonale nadają się do pilnowania, mają łagodne i wesołe usposobienie, uwielbiają zabawę. Gdy nasze dziecko jest raczej ciche i spokojne, doskonałym przyjacielem będzie Basset Hound, spokojny, trochę leniwy, ale niezwykle uroczy i opiekuńczy. Doskonałym przyjacielem nieco starszych dzieci będzie Owczarek niemiecki, niezwykle mądry, lubiący aktywny tryb życia. Uwielbia długie spacery, zabawę, łatwo poddaje się tresurze, dlatego doskonale nadaje się nastolatków, którym można powierzyć opiekę nad psem. Inne przyjazne i tolerancyjne wobec dzieci rasy to Dalmatyńczyki, Bearded Collie i Cocker Spaniele, słodkie i urocze, łagodne i wesołe.
Należy jednak zawsze pamiętać o tym, że nawet najbardziej łagodny pies w pewnych okolicznościach może stać się agresywny. Wynika to przede wszystkim z jego strachu przed nieznanym i poczuciem zagrożenia, jakie możemy u niego wywołać poprzez np. agresywne zachowanie, krzyk, nagłe wymachiwanie rękoma, dlatego bardzo ważnym jest, aby nasze zachowania i zachowania naszego dziecka były psu znane. 



http://www.szarik.pl/news-132-najlepsze-rasy-psow-dla-dzieci.html

Kot i dziecko

Dziecko i kot to, w mojej opinii, bardzo dobre połączenie, wiele jednak zależy tu od dojrzałości i odpowiedzialności rodziców.
Przede wszystkim kot nie może być zwierzęciem "dla dziecka." Kilkulatek jest za mały by opiekować się jakimkolwiek żywym stworzeniem. Musisz mieć świadomość, że to Ty będziesz opiekunem kota. Ty będziesz go karmić, po nim sprzątać i chodzić do weterynarza. Musisz pamiętać, że przy dzieciach trzeba o kota bardzo dbać - regularnie odrobaczać i szczepić. Dziecko będzie jedynie wyręczać Cię w mizianiu kota :)
Zanim zdecydujesz się na kota musisz pamiętać, że kot domowy może żyć nawet 20 lat... musisz się zastanowić np. nad tym co z kotem w wakacje - będzie wyjeżdżał z Wami czy ktoś będzie się nim opiekował na miejscu?
Pierwsze co musisz zrobić to sprawdzić czy dziecko nie ma alergii na kocią ślinę. (Dokładnie mówiąc, jest to alergia na białko w niej zawarte. "Alergia na kota", "alergia na kocią sierś" i "alergia na kocią ślinę" to jedno i to samo. Kot się myje i rozprowadza ślinę po sierści, którą potem gubi...) W tym celu proponuję wycieczkę na przynajmniej kilka godzin do zakoconego domu - im więcej kotów tym lepiej. Jeśli nie zauważysz żadnych objawów - prawdopodobnie dziecko nie jest uczulone na kocie alergeny. Alergia na koty objawia się zazwyczaj jak każda alergia: kichanie, wyciek z nosa i oczu, czasem wysypka, zależnie od stopnia nasilenia. Możesz też zrobić testy u alergologa (są jednak one w pełni wiarygodne dopiero powyżej 5 roku życia).
Gdy już będzie wiadomo, czy w ogóle możecie myśleć o kocie... to najlepiej pomyśleć o kocie dorosłym (optymalnie już wysterylizowanym), który ma już wykształcony charakter. Wiem, że malutkie kocie kuleczki są słodkie, ale z doświadczenia wiem, że do dziecka zdecydowanie lepszy jest zrównoważony kot dorosły (najlepiej min. 2 letni, bo w tym wieku kot osiąga dojrzałość psychiczną).
Małe dziecko + kot to dobra kombinacja, pod warunkiem, że rodzice pozwolą im ułożyć sobie wzajemne relacje. Dorosły kot sam sie obroni przed dzieckiem nie robiąc mu krzywdy, rodzic musi tylko zaakceptować fakt, że dziecko i kot muszą sobie ułożyć stosunki. Jak dziecko wkłada kredkę w oko kotu i kot pacnie nie należy krzyczeć na kota i bronić dziecko, tylko powiedzieć dziecku, że tak nie wolno i wytłumaczyć dlaczego. I kot i dziecko na takim podejściu skorzystają.
Gorzej jeśli rodzice w takiej sytuacji kota biją/wyrzucają/zamykają etc, a dziecka bronią. Wtedy rosną nam młodzi sadyści-egoiści (no i takie postępowanie nijak sprawy nie rozwiązuje).
Z dojrzalymi kotami jest tak, że one już wiedzą, że np. bawiąc się z dzieckiem nie wolno wystawiać pazurków i trzeba takiemu małemu człowiekowi dać taryfę ulgową nawet jak tarmosi. Małe kociaki niestety jeszcze sie tego nie nauczyły i w zabawie używają i zębów i pazurków (wiem z autopsji, a raczej moje podrapane ręce to wiedzą ;>  ) Kocie maluchy bywają nieprzewidywalne - podobnie zresztą jak ludzkie. Dorosły kot o unormowanym charakterze będzie więc zdecydowanie lepszym towarzyszem kilkulatka, któremu zresztą wiek kota raczej nie sprawi różnicy.
Polecam rozejrzenie się za kotem w domach tymczasowych na www.forum.miau.pl Domki tymczasowe znają charakter i zachowanie swoich podopiecznych i doradzą, który kot nadaje się do dziecka, a który nie (w końcu tam często też są dzieci i/lub inne zwierzęta).
Jest też  dodatkowy plus - biorąc kota z domu tymczasowego uratujesz go i dasz dziecku dobry wzór:) Warto dać szanse kociakowi na znalezienie nowego kochającego domu, gdzie znowu będzie mógł poczuć się bezpieczny


http://zwierzak-w-domu.info/index.php?option=com_content&task=view&id=54&Itemid=74

Dla rodziców, którzy nie chcą psa ani kota w domu zostają inne zwierzątka:żółw, chomik,świnka morska, papugi, kanarki dla bardziej odważnych jaszczurki, węże, kameleon inne gady:-) Nie ważne na co sie zdecydujemy zawsze należy pamietać o dobru dziecka i zwierzaka. Życze trafnych i przemyślanych wyborów :) 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz